Laatst had ik een gesprekje over de tijd die we doorbrengen op onze telefoon. En eerlijk? Eigenlijk is het natuurlijk altijd te veel. En echt onstpanning of quality time kun je het ook niet noemen.
Er komt zoveel voorbij. Berichtjes, foto’s, video’s. Alles lijkt interessant, maar voor je het weet, heb je een uur gescrold zonder dat het je echt iets heeft gebracht. En waar kijk je eigenlijk naar? De mooiste momenten in het leven van een ander? Misschien is het tijd om die momenten zelf te gaan beleven.
Ik ga af en toe kritisch door mijn volgerslijst. Wil ik iedereen die daar staat nog wel volgen? Zijn ze nog belangrijk in mijn leven? Of is het puur nieuwsgierigheid? Als ik merk dat ik jaloers of onzeker word van wat iemand deelt, dan is de keuze simpel: ontvolgen.
Zijn het mensen die totaal anders in het leven staan dan ik? Dan vraag ik me af of ze me inspireren of juist onbewust beïnvloeden. Als dat laatste het geval is, dan is het tijd om afscheid te nemen.
Daarnaast probeer ik zo min mogelijk tijd door te brengen op de ‘for you page’ door te brengen.
Klinkt alsof ik het al redelijk goed doe, toch? Maar eerlijk is eerlijk, ik durf mijn schermtijd nog steeds niet hardop te zeggen. Laten we het een ‘work in progress’ noemen. Stap voor stap, steeds een beetje minder.
Durf jij hierin eerlijk naar jezelf te zijn?